Gazetari Deni Dyrnjaja ka de dikuar një shkri m për Enver Hoxha. Kjo për shkak të një këngë ku është trans metuar dje në Ra dion kombëtare Tirana.

Sipas tij duhet edhe një person me aftë sitë si të Enver Hoxhës për ta rikt hyer shqipërine nga err ësira ku ka rënë

“Di kta ti vijon edhe pas rënies së dikt aturë s. Ai, pra di ktati ng;jiz et që në vogli.

Dik tati shfaqet në familje, në një pjesë të kons iderueshme të familjes tradic ionale shqiptare dhe kryesisht iden tifikohet nga pu shteti i burrit te anë tarët e tjerë të familjes (gruaja dhe fëmijët).
Ky di ktat më pas trans metohet dhe ndjehet në të gjithë rrafshin jetësor të shqiptarëve, në orga nizime pu blike ose pr ivate, por qar tazi shfaqet dhe ndjehet te org aniz imi politik, që në the lb mbart (usht rim të aut orit etit të njëshit).

Syni mi është kont rolli dhe auto rite ti abs olut. Kudo gjen, sheh apo ndeshesh me dik tato rë, por edhe di ktato rucë.

Në mënyrë mas ive vihet re se kushdo që ka në dorë pak p usht et fillon të ndjehet dhe ush trojë di kta tin e tij. Di kt ati us htro het qoftë ndaj një personi qoftë ndaj një grupi ose ma se personash.

Mar rëdhënia me dik tato rin është një marrë dhënie që kulti vohet në vazhdimësi, edhe për shkak të te ndencës që ne shqiptarët kemi për të ndërtuar kul tin e ind ividit dhe vetnëns htrimit.

Si shumë popuj të tjerë të lindjes të mësuar me ndjenjën e udhëh eqësit ap solut, me ndjenjën se li deri e di, se li deri vendos dhe se lid eri nuk gabon, ne shpesh kërkojmë një pik ë refe rence, një udh ëheqës. Edhe kur ai nuk eks iton vetsug jestiono hemi sikur eks iton, e kërkojmë atë me etje.

Kur lid eri mungon, humbet grav iteti. Rreth lid erit gjithçka. Pra gën jejmë veten deri në atë pikë sa besojmë se ai është personi që duhet të na udhëh eqë me patjetër, pra ng remë ku ltin art ificial të individit dhe mbi të vendosim një person të cilit “i veshim” disa cilësi spe cifike, shpesh edhe që si ka. Kjo remin ishe ncë e së kalu arës ndërk ohë, po mban pe;ng edhe të ardhmen.
Edhe pse po mbu shen gati 3 dek ada nga rënia e dik taturës dhe dikt atorit fa; mëkeq ko muni st, pr;i jësi vijon të mbetet një impo nim ose vetim ponim në mendjet tona. Më kot rre kemi të besojmë te l iria dhe demok racia. Vetëm kur të gjejmë l irinë brenda vetes, atëherë mund të thuhet se ka filluar shpresa për të gjetur edhe li rinë shoqërore.

Ka rënë dik tat ori, por nuk ka rënë di kta tura, ajo ka ndryshuar fo rmë, por jo përm bajtje.Një koment d edikuar 20 shkurtit ditës së rrë;z imit të bus tit të di ktat orit Enver Hoxha në Tiranë në Vitin 1991!